पंजाबी सैड शायरी ज़िंदगी के गहरे एहसासों और टूटे दिल की भावनाओं को शब्दों में पिरोने का एक अनोखा तरीका है। इसमें दर्द, मोहब्बत, जुदाई और उम्मीद – सभी भावनाएँ इतनी खूबसूरती से झलकती हैं कि दिल को छू जाती हैं। यह शायरी न सिर्फ़ दिल का बोझ हल्का करती है बल्कि हमें जीवन के असली मायने भी समझाती है।
इस ब्लॉग में हम आपके लिए पंजाबी Sad Shayari on Life in Hindi लेकर आए हैं, जो दिल को छू जाने वाली और सोचने पर मजबूर करने वाली हैं। ये शायरियाँ हिंदी लिपि में दी गई हैं ताकि हर कोई आसानी से पढ़ और महसूस कर सके.
Sad Punjabi Shayari on Life
ਉਡੀਕਾਂ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀਆਂ ਪਰ ਮਿਲਿਆ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।
ਦਿਲ ਟੁੱਟਿਆ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਵਕਤ ਕਿੰਨਾ ਸਖ਼ਤ ਹੁੰਦਾ।
ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅੱਜ ਪੁੱਛ ਲਿਆ, ਤੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ?
ਮੈਂ ਹੱਸ ਕੇ ਕਿਹਾ – ਦਿਲ ਤੋਂ ਪੁੱਛ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਓਥੇ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵੀ ਚੀਖ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰਿਸ਼ਤੇ ਕੱਚ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
ਇਕ ਵਾਰੀ ਟੁੱਟੇ ਤਾਂ ਜੋੜੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਬਕ ਸਿਖਾਏ,
ਪਰ ਸੁਖ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਏ।
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ – ਹਾਲ ਚੰਗਾ?
ਦਿਲ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ – ਦਿਖਾਵਾ ਹੀ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ।
ਕੁਝ ਸੁਪਨੇ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ।
ਹਕੀਕਤ ਬਣਨ ਦੀ ਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ।
ਦਿਲ ਦੇ ਜਖ਼ਮ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਅਧੂਰੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਸਮਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦਾ।
ਉਹ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਰਹੀ, ਮੈਂ ਰੋਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ-ਆਪਣੀ ਜੰਗ ਲੜਦੇ ਰਹੇ।
ਦਿਲ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹੈ।
ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਗਈ ਸੀ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੋ ਕੇ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਰਹੀਏ, ਇਹੀ ਚਾਹਤ ਹੈ।
ਪਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਔਖਾ ਹੈ।
ਉਮੀਦਾਂ ਜਦੋਂ ਟੁੱਟਦੀਆਂ ਨੇ,
ਤਦੋਂ ਆਦਮੀ ਅੰਦਰੋਂ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ ਕੀ ਦਿਨ ਸਨ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਹਸੀਨ ਸੀ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਰਹੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਆਪਣਾ ਰੰਗ ਬਦਲ ਲੈਂਦੇ ਨੇ।
ਦਿਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ,
ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵੀ ਤੋਲੀ।
ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਮਿਲਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਹੀਂ,
ਨਿਭਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ।
ਰਾਤਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ,
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਵੀ ਤਾਂ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਪਿਆਰ ਕਦੇ ਮਰਦਾ ਨਹੀਂ,
ਬਸ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਉਸ ਵੇਲੇ ਬੇਮਤਲਬ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਦੂਰ ਹੋਵੇ।
ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਦਰਦ ਹੈ,
ਜੋ ਕਦੇ ਘਟਦਾ ਨਹੀਂ।
ਜੋ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰੋਂਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਲੋਕ ਸਿਰਫ਼ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮਿਲਦੇ ਨਹੀਂ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ,
ਪਰ ਤੂੰ ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਬਸ ਗਿਆ।
ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਪਾ ਸਕੇ,
ਇਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਦਰਦ ਹੈ।
ਹੱਸਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਲਈ,
ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਦਰਦ ਨਾ ਪਛਾਣੇ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਆਪਣਾ ਆਪ ਵੀ ਪਰਾਇਆ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਸਭ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਣ।
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਰੋਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ,
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਾਥ ਨਾ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ।
ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਲ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਟੁੱਟ ਚੁਕਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਧੂਰੀ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਉਸਦਾ ਅੰਤ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ,
ਚਾਹੇ ਅੰਦਰੋਂ ਟੁੱਟ ਜਾਈਏ।
ਹਰ ਯਾਦ ਇੱਕ ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੈ,
ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਗਹਿਰਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੋਣ ਦਾ ਡਰ ਨਹੀਂ,
ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ।
ਤੈਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਖੋ ਦਿੱਤਾ,
ਇਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਦਰਦ ਹੈ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੋੜ ਗਏ।
ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੁਣ,
ਸਿਰਫ਼ ਚੁੱਪੀ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ।
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ,
ਪਰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੂਫ਼ਾਨ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਕਦੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ,
ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵਾਂ ਦਰਦ ਦੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ,
ਜਦ ਤੱਕ ਉਹ ਖੁਦ ਨਾ ਰੋਵੇ।
ਹੁਣ ਨਾ ਕੋਈ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,
ਨਾ ਦਰਦ ਨਵਾਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ।
ਸਮਾਂ ਬਦਲ ਗਿਆ,
ਪਰ ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਹੰਸਣਾ ਸਿਖਾ ਦਿੱਤਾ,
ਪਰ ਰੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ।
ਤੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲ ਸਕੀ,
ਇਹੀ ਮੇਰੀ ਤਕਦੀਰ ਸੀ।
ਉਡੀਕਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਨੇ,
ਪਰ ਤੂੰ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਣ ਗਈ।
Punjabi Sad Shayari on Life for Girl
ਉਹ ਰੋਈ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਕਹ ਗਈਆਂ।
ਹੌਂਠ ਚੁੱਪ ਸਨ, ਪਰ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ।
ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਦਿਲੋਂ,
ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਾਥ ਨਾ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਹਿਆ “ਤੂੰ ਬਦਲ ਗਈ,”
ਦਿਲ ਨੇ ਕਿਹਾ – “ਹਾਂ, ਦਰਦ ਨੇ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।”
ਉਸਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਭੁੱਲ ਗਈ।
ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਲਈ ਹੱਸਣਾ ਵੀ ਔਖਾ ਹੈ।
ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਚੀਖਾਂ, ਪਰ ਲਫ਼ਜ਼ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਸੋਚਦੇ ਨੇ, ਕੁੜੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਤੈਨੂੰ ਚਾਹਿਆ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਦੁਨੀਆ ਬਣਾਕੇ।
ਤੂੰ ਗਈ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁੰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਹਰ ਹਾਸਾ ਸੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਦਰਦ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਜਿੱਤ ਗਈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸੱਚੀ ਰਹੀ।
ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।
ਪਰ ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਰੋਈ ਸੀ,
ਜੋ ਮੇਰੀ ਹੰਸੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ ਸੀ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਮਨਾਉਂਦੀ ਰਹੀ,
ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ – ਹੁਣ ਬਸ ਕਰ।
ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਜੋ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਉਹੀ ਦਰਦ ਦੇਵੇਗਾ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।
ਕਿਉਂਕਿ ਭਰੋਸਾ ਟੁੱਟ ਗਿਆ।
ਹੱਸਣਾ ਵੀ ਹੁਣ ਝੂਠਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਲ ਅੰਦਰੋਂ ਚੀਖਦਾ ਹੈ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਚੁੱਪੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,
ਪਰ ਇਹ ਦਰਦ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੋ ਕੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਇਹੀ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ।
ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਚਾਹੇ ਅੱਖਾਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਰੋਈਆਂ।
ਰਾਤਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ,
ਜਦੋਂ ਯਾਦਾਂ ਸੌਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀਆਂ।
ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲੀ,
ਤੇ ਹੁਣ ਦਿਲ ਇਨਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ “ਕਦੇ ਛੱਡਾਂਗਾ ਨਹੀਂ,”
ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹੀ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੱਚੀ ਸੀ,
ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਝੂਠਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਖੋਇਆ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ।
ਤੂੰ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇ,
ਇਹ ਖ਼ਿਆਲ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਸਮਾਂ ਸਭ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ।
ਕੁੜੀਆਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਾਲ,
ਉਹ ਰੋਂਦੀਆਂ ਨੇ ਜਦੋਂ ਤਾਕਤ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਉਂਦੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਭ ਕੁਝ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ,
ਤੇ ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਦੀ।
ਉਸਦੀ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਅਜੇ ਵੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੈ,
ਪਰ ਉਹ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹੀ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ।
ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਨੇ,
ਕਿ ਸਮਾਂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਕਿਸੇ ਦਾ ਪਿਆਰ ਭੁੱਲਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਖ਼ਾਸ ਕਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।
ਲੋਕ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ, ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਹੈਂ?
ਮੈਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾਂ – “ਹਾਂ,” ਪਰ ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ – “ਝੂਠ।”
ਤੂੰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਦਿਲ ਵੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ।
ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਾਕੀ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਖੋ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਤਜਰਬਾ ਬਚਿਆ ਹੈ।
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜੀਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ।
ਜਦੋਂ ਸਮਝ ਆਇਆ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ।
ਦਿਲ ਨੇ ਜਿਸਨੂੰ ਚੁਣਿਆ,
ਉਹੀ ਦਿਲ ਤੋੜ ਗਿਆ।
ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਆਦਤ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।
ਹੁਣ ਦਰਦ ਵੀ ਆਪਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਆਪਣਾ ਆਪ ਹੀ ਅਜਨਬੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਬਹੁਤ ਰੋ ਚੁਕਾ ਹੋਵੇ।
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਵੀ ਹੁਣ ਦਰਦ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।
ਪਰ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ।
ਉਹ ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਸੀ,
ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਯਾਦਾਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ।
ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਿਹਾ – ਸਮਾਂ ਸਭ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਸਮਾਂ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਇਆ।
ਪਿਆਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਪਤਾ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਵੇ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨੇ ਬਹੁਤ ਸਨ,
ਪਰ ਹਕੀਕਤ ਨੇ ਸਭ ਤੋੜ ਦਿੱਤੇ।
ਕਿਸੇ ਦਾ ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਚੁੱਪ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਖਾਸ ਕਰ ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਵੇ।
ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ।
ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਛਲੇ ਨੇ ਸਭ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ।
ਰਾਤਾਂ ਚੁੱਪ ਨੇ, ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਸੀ, ਪਰ ਅੰਤ ਦੁਖਾਂਤਕ।
ਇਹੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਹੈ,
ਨਾ ਕਿਸੇ ਲਈ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ,
ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਔਖਾ।
ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਅਟਕਿਆ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਕਹਿਆ ਸੀ – “ਸਦਾ ਨਾਲ ਰਹਾਂਗੀ।.
Heart-Touching Punjabi Sad Shayari on Life
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਖੋ ਗਿਆ,
ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਉਹ ਵੀ ਕਦੇ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ।
ਦਿਲ ਨੇ ਤਾ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਾਰੀ ਮੰਗਿਆ ਤੈਨੂੰ,
ਪਰ ਤਕਦੀਰ ਨੇ ਹਰ ਵਾਰੀ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਹੋਵੇ,
ਤਾਂ ਜੁਦਾਈ ਵੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਸਮਾਂ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਪਰ ਦਿਲ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਛੱਡਿਆ ਸੀ।
ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਗਹਿਰੀਆਂ ਨੇ,
ਕਿ ਹਰ ਸਾਹ ਨਾਲ ਉਹ ਮੁੜ ਜਿਊਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਕੋਈ ਹੱਸਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ,
ਅੰਦਰੋਂ ਕਿੰਨਾ ਟੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਦਿਲ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਔਖਾ ਸੀ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ – “ਮੈਂ ਕਦੇ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾਵਾਂਗੀ।”
ਅੱਜ ਦੂਰ ਹੈ, ਪਰ ਹਰ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਨੇੜੇ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਵਾਦ ਉਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ,
ਜਿਸਨੇ ਖੋ ਕੇ ਵੀ ਚਾਹਿਆ ਹੋਵੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ – ਸਭ ਕੁਝ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਖੋਇਆ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਮੁਸਕਾਨ ਜੋ ਤੂੰ ਛੱਡ ਗਈ,
ਅੱਜ ਵੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਚੁੱਪੀ ਵੀ ਸਦਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਰਦ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅੰਦਰੋਂ ਰੋਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜ਼ਖ਼ਮ ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲ ’ਚ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭਰਦਾ।
ਤੈਨੂੰ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਪਾ ਸਕੇ,
ਇਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹਾਰ ਹੈ।
ਰਾਤਾਂ ਲੰਬੀਆਂ ਤੇ ਤਨਹਾਈ ਗਹਿਰੀ ਹੋ ਗਈ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਗਈ।
ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਫਿਰ ਵੇਖ ਲਵਾਂ,
ਪਰ ਦਿਮਾਗ ਕਹਿੰਦਾ – ਹੁਣ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋੜ ਗਏ।
ਕੁਝ ਰਿਸ਼ਤੇ ਅਧੂਰੇ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਨੇ।
ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਦਰਦ ਲੁਕਿਆ ਹੈ,
ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਲ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪੰਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਭਿੱਜੇ ਹਨ,
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਅੰਸੂਆਂ ਨਾਲ।
ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਈ, ਪਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਾ ਗਈ।
ਹਰ ਧੜਕਣ ਅਜੇ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦੀ ਹੈ।
ਤੂੰ ਮੁੜ ਆਵੇਗੀ, ਇਹ ਉਮੀਦ ਸੀ।
ਹੁਣ ਉਮੀਦ ਵੀ ਥੱਕ ਗਈ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੌਖੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ,
ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਹਾਰਿਆ ਹੈ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਨੇ,
ਪਰ ਕਹਿਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ – “ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸਾਇਆ ਹਾਂ।”
ਹੁਣ ਸਾਇਆ ਵੀ ਕਦੇ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਸੀ, ਪਰ ਅੰਜਾਮ ਝੂਠਾ ਨਿਕਲਿਆ।
ਇਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਦਰਦ ਹੈ।
ਰੋਣਾ ਵੀ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਖਾਂ ਵੀ ਥੱਕ ਗਈਆਂ।
ਸਮਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ।
ਹਰ ਰਾਤ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਦੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਤੇ ਹਰ ਸਵੇਰ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਦਰਦ ਜਗਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਰ ਮਨਜ਼ੂਰ ਸੀ।
ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਲਈ ਹੈ,
ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਦਰਦ ਨਾ ਸਮਝੇ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੱਚੀ ਚਾਹ ਹੋਵੇ,
ਉਹੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ।
ਰਿਸ਼ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਲੋਂ ਬਣਦੇ ਨੇ,
ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।
ਕਿਸੇ ਦੀ ਯਾਦਾਂ ਨਾਲ ਜੀਣਾ,
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਨਹਾਈ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਜੋ ਖੋ ਗਿਆ,
ਉਹੀ ਦਰਦ ਦਾ ਮਾਇਨਾ ਸਮਝ ਗਿਆ।
ਅੱਜ ਵੀ ਦਿਲ ਉਸੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਧੜਕਦਾ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ – “ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ?”
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਦਰਦ ਹੀ ਮਿਲਿਆ,
ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕੀਤੀ।
ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਡਰਾਉਣੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਦ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੈ।
ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਰਦ ਨਾਲ ਚੁਕਾਈ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ,
ਕਿਉਂਕਿ ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਫਰ ਸੋਹਣਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ,
ਜਦੋਂ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਛੱਡ ਜਾਵੇ।
ਉਹ ਜੋ ਹੱਸਦਾ ਹੈ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ,
ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਟੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਦਾ ਦਰਦ ਉਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ,
ਜੋ ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਰੋਂਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਾ ਇਲਾਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਦਿਲ ਦਾ ਨਹੀਂ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਗਿਲਾ ਨਹੀਂ,
ਕਿਉਂਕਿ ਉਮੀਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਚੀ।
ਤੈਨੂੰ ਖੋ ਕੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਬੇਮਤਲਬ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਅੱਜ ਵੀ ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਤੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਮੁੜ ਵੇਖ ਲਵੇਂ।
ਜੋ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਉਹ ਕਦੇ ਮੁੜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਹੰਸਣਾ ਸਿਖਾਇਆ,
ਪਰ ਰੋਣਾ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਇਆ।
Punjabi Sad Shayari for Boy
ਦਿਲ ਤਾ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸੇ ਲਈ ਧੜਕਦਾ ਹੈ,
ਜਿਸਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ – “ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ।”
ਕਈ ਵਾਰ ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ ਜਿੱਤ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ,
ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁਸਕਾਨ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵੱਧ,
ਹੁਣ ਉਹੀ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਲੈ ਗਿਆ।
ਹੱਸਦਾ ਤਾਂ ਹਾਂ, ਪਰ ਦਿਲ ਰੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਮਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਪਿਆਰ ਉਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲੋਂ ਸੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਅੰਤ ’ਚ ਉਹੀ ਤੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੋ ਕੇ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
ਪਿਆਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਬਸ ਕਿਸਮਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਅੱਜ ਵੀ ਉਹੀ ਗਲੀ ਖਾਲੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ,
ਜਿੱਥੇ ਕਦੇ ਉਸ ਨਾਲ ਟਹਿਲਦਾ ਸੀ।
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਹੈਂ ਤੇ ਮੈਂ ਰੋ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,
ਇਹੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਹੈ।
ਹੁਣ ਤਸਵੀਰਾਂ ਹੀ ਸਹਾਰਾ ਨੇ,
ਕਿਉਂਕਿ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।
ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਲੱਭ ਲਵਾਂ,
ਪਰ ਅਕਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ – ਬਸ ਕਰ ਹੁਣ।
ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਬਕ ਮਹਿੰਗਾ ਪਿਆ,
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹਿਆ,
ਉਹੀ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ।
ਰਾਤਾਂ ਚੁੱਪ ਨੇ, ਪਰ ਦਿਲ ਬੋਲਦਾ ਹੈ,
“ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ ਉਸ ਨਾਲ?”
ਹੁਣ ਤਨਹਾਈ ਮੇਰੀ ਸਾਥੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਸਿਰਫ਼ ਹੱਸਦੇ ਨੇ ਦਰਦ ਤੇ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੋਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ,
ਖ਼ਾਸ ਕਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸਿਆ ਹੋਵੇ।
ਉਹ ਗਈ ਤਾਂ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ,
ਕੀਮਤ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਹੀਂ, ਖੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਤਾ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣਾ ਵੀ ਦਰਦ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਸਮਝਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਵੀ ਹੈ ਤੇ ਮਾਣ ਵੀ,
ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਸੀ।
ਉਹ ਆਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ’ਚ ਤੂਫ਼ਾਨ ਵਾਂਗ,
ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵਾਂਗ।
ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਕਹਾਣੀ ਵਾਂਗ ਸੀ,
ਖੂਬਸੂਰਤ ਪਰ ਅਧੂਰਾ।
ਹਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਉਹਦੀ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਡਰਾਉਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ – ਤੂੰ ਉਸਦੀ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਮੰਨਦੀਆਂ ਨਹੀਂ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਾਰ ਗਿਆ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ।
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕੱਚ ਦਾ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹੁਣ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ “ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਲ ਰਹਾਂਗੀ,”
ਅੱਜ ਨਾਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੀ।
ਮੇਰੀ ਤਨਹਾਈ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਉਡਾ,
ਇਹੀ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਹੈ ਹੁਣ।
ਉਹ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲੀ,
ਇਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੈ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੂਫ਼ਾਨ ਹੈ,
ਪਰ ਚਿਹਰਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੈ।
ਜਿਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ,
ਉਹੀ ਬੇਗਾਨਾ ਨਿਕਲਿਆ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਹੰਸਣਾ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ,
ਪਰ ਦਰਦ ਯਾਦ ਰਹਿ ਗਿਆ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਚੋਰੀ ਹੋ ਗਿਆ।
ਰਾਤਾਂ ਜਾਗ ਕੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ ਮਾਣ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਸੱਚਾ ਸੀ।
ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਹਰ ਦਿਨ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖੇ ਸਨ,
ਉਹ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਹੋ ਗਏ।
ਮੇਰੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਹੀ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹਾਰ ਗਿਆ,
ਪਰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ।
ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਭਿੱਜ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਚਾਹਿਆ ਸੀ,
ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਖੇਡ ਖੇਡ ਲਈ।
ਉਹਦੀ ਹੰਸੀ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ।
ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਦਾ ਡਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਦ ਨੇ ਆਦਤ ਪਾ ਲਈ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਸੱਚਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਸਾਥ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।
ਦਿਲ ਰੋਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਸੁੱਕ ਗਈਆਂ ਨੇ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ,
ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਤੂੰ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਆ ਗਈ।
Inspirational Punjabi Shayari on Life Struggles
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਾਰਿਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ,
ਜੋ ਲੜਦੇ ਨੇ ਉਹੀ ਜਿੱਤਦੇ ਨੇ।
ਹਾਲਾਤ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਬੁਰੇ ਹੋਣ,
ਹਿੰਮਤ ਕਦੇ ਨਾ ਛੱਡੀਂ।
ਹਰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਇਕ ਨਵਾਂ ਸਬਕ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਜੋ ਮੁਸਕਿਲਾਂ ਨਾਲ ਲੜਦਾ ਹੈ,
ਉਹੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ।
ਠੋਕਰਾਂ ਹੀ ਤਜਰਬਾ ਬਣਦੀਆਂ ਨੇ,
ਜੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਅੰਧੇਰਾ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਹੋਵੇ,
ਚਾਨਣ ਆ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੇਂਗਾ,
ਤਦੋਂ ਦੁਨੀਆ ਵੀ ਕਰੇਗੀ।
ਹਰ ਦਰਦ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇਕ ਨਵੀਂ ਤਾਕਤ ਲੁਕਦੀ ਹੈ।
ਹਿੰਮਤ ਵਾਲਾ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜੋ ਕਦੇ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਉਹ ਜੋ ਡਰ ਕੇ ਵੀ ਖੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਜੰਗ ਜਿੱਤਣ ਲਈ,
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤ।
ਜੋ ਡਿੱਗ ਕੇ ਵੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਵੇ,
ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਹਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਹਰ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਵੇਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ,
ਬਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖ।
ਜਦੋਂ ਤਕਲੀਫ਼ ਵਧਦੀ ਹੈ,
ਤਦੋਂ ਤਾਕਤ ਵੀ ਵਧਦੀ ਹੈ।
ਹਰ ਹਾਰ ਅੱਗੇ ਵੱਧਣ ਦੀ ਇਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਦਲਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਹੈ।
ਜਦ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈਂ,
ਤਦੋਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ।
ਹਾਲਾਤ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ,
ਲੋਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਦੇ ਨੇ।
ਜੋ ਰਾਹ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਅਸਲੀ ਹਿੰਮਤ ਉਹ ਹੈ,
ਜੋ ਦਰਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੁਸਕੁਰਾਏ।
ਹਰ ਗਿਰਾਵਟ ਤੋਂ ਸਿਖ,
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹੀ ਤੇਰਾ ਤਜਰਬਾ ਬਣੇਗੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਤਾਕਤ ਬਣਾ ਲੈ,
ਤਦੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ।
ਜੋ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਖੇਡ ਹਾਰਦਾ ਹੈ।
ਹਾਰਨਾ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ,
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰਨਾ ਗਲਤ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ,
ਤਦੋਂ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਬਣਾਉਂਦਾ ਜਾ।
ਜੋ ਡਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਤਕਲੀਫ਼ਾਂ ਤੋਂ ਭੱਜਣਾ ਨਹੀਂ,
ਉਹੀ ਤੈਨੂੰ ਤਾਕਤ ਸਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੇਰੇ ਹੌਸਲੇ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ।
ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਤਦੋਂ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਡਿੱਗ ਕੇ ਵੀ ਉੱਠਦਾ ਹੈ।
ਜੋ ਹੱਸ ਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜੇਤੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚਾਨਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਾਲ ਜੀ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਦਰਦ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਹੈ,
ਉਹੀ ਲੋਕ ਸੱਚੀ ਹਿੰਮਤ ਜਾਣਦੇ ਨੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਰੰਗ ਉਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ,
ਜਿਸਨੇ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਮਨਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ।
ਰਾਹ ਔਖੇ ਨੇ, ਪਰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਸੋਹਣੀ ਹੈ।
ਜੋ ਚੁੱਪਚਾਪ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਇਕ ਦਿਨ ਦੁਨੀਆ ਸੁਣਦੀ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੌਸਲੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਹਲਕਾ ਨਾ ਲੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਜੀਣਾ ਸਿੱਖ,
ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਦ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿਣਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਸਭ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਤਦੋਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਹਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਿੱਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਵੱਡੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ,
ਉਹੀ ਦੁਨੀਆ ਬਦਲਦਾ ਹੈ।
ਹਾਲਾਤ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮੰਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ,
ਨਜ਼ਰੀਆ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਸੋਹਣਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਦੋਂ ਸੋਹਣੀ ਬਣਦੀ ਹੈ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਰੁਕਣਾ ਛੱਡ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ।
ਹਿੰਮਤ ਰੱਖ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੁਸ਼ਕਲ ਰਾਹ ਹੀ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਹਰ ਦਰਦ ਇਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ,
ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਖੁਦ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ,
ਤਦੋਂ ਚਮਤਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ —
ਹੱਸ ਕੇ ਸਹਿਣਾ।
ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਆਉਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਰਾਹ ਤੇ ਹੈਂ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਉਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਜਦ ਤਕ ਸਾਹ ਹੈ, ਉਮੀਦ ਰੱਖ।
ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਰਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੇਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
Miss You Sad Shayari on Life
ਤੂੰ ਦੂਰ ਹੈ ਪਰ ਦਿਲ ਤੇਰੇ ਨੇੜੇ ਹੈ,
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੀਆਂ,
ਹਰ ਰਾਤ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹਿਆ, ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਸਾਥ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ।
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਜਾਵੇ,
ਤਾਂ ਦੂਰੀ ਵੀ ਇਸ਼ਕ ਨਹੀਂ ਮਿਟਾ ਸਕਦੀ।
ਹਰ ਧੜਕਣ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੈਂ,
ਪਰ ਅਫ਼ਸੋਸ, ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁੰਨਾ ਹੈ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਅਧੂਰੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ,
ਦਿਲ ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਮਾਂ ਰੁਕ ਗਿਆ ਹੈ,
ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਹਰ ਪਲ ਚੱਲਦੀਆਂ ਨੇ।
ਤੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਾਂਗੀ,”
ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਂ ਹੀ ਹਰ ਪਲ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਗਈਆਂ,
ਉਹ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਗਈਆਂ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਰਾਤਾਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਨੇ,
ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ।
ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਲਵਾਂ,
ਪਰ ਹਕੀਕਤ ਕਹਿੰਦੀ – ਹੁਣ ਨਹੀਂ।
ਤੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ,
ਤੇ ਮੈਂ ਦੂਰ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹਾਂ।
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
ਉਹ ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਹਾਸਾ ਵੀ ਅਧੂਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
ਦਿਲ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ।
ਉਹ ਪਲ ਜਦ ਤੂੰ ਨਾਲ ਸੀ,
ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਪਨੇ ਬਣ ਗਏ ਨੇ।
ਯਾਦਾਂ ਵੀ ਕਮਾਲ ਕਰਦੀਆਂ ਨੇ,
ਜਿਸਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹੀਏ, ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਤੂੰ ਚਲੀ ਗਈ, ਪਰ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਅਜੇ ਵੀ ਨਾਲ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਬੇਮਤਲਬ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਵੱਧਦੀ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਰੁਕਦਾ ਨਹੀਂ,
ਹਰ ਰਾਤ ਨਵਾਂ ਦਰਦ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਦਿਲ ਸੁੰਨਾ,
ਅੱਖਾਂ ਭਿੱਜੀਆਂ, ਤੇ ਰਾਤ ਲੰਬੀ।
ਮੈਂ ਹੱਸਦਾ ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ,
ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਹਰ ਪਲ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ,
ਪਰ ਦਿਲ ਮੰਨਦਾ ਨਹੀਂ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਹਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਅਧੂਰੀ ਹੈ।
ਰੋਜ਼ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਾ ਕਰਾਂ,
ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਸੁਣਦੀਆਂ ਨਹੀਂ।
ਤੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੱਸ ਗਈ,
ਹੁਣ ਕੱਢਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ,
ਪਰ ਬਿਨਾ ਤੇਰੇ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ।
ਤੈਨੂੰ ਖੋ ਕੇ ਵੀ ਦਿਲ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਕਦੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ,
ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵਾਂ ਦਰਦ ਦੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਸੁਬਹ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਤੇ ਹਰ ਰਾਤ ਤੈਨੂੰ ਰੋ ਕੇ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਰਹੀਂ, ਇਹੀ ਚਾਹਤ ਹੈ,
ਪਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਔਖਾ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਕਦੇ ਸੁੱਕਦਾ ਨਹੀਂ।
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਦਿਸਦੀ ਹੈਂ,
ਪਰ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ।
ਤੂੰ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਹੈਂ, ਖੁਸ਼ ਰਹੀਂ,
ਇਹੀ ਮੇਰੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਦੁਆ ਹੈ।
ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅੱਖਾਂ ਭਿੱਜ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਹਰ ਦਿਨ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਜੀਦਾ ਹਾਂ।
ਤੂੰ ਦੂਰ ਹੈ, ਪਰ ਦਿਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹੈ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਚੈਨ ਨਹੀਂ,
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ।
ਤੇਰੀ ਹੰਸੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ,
ਤੇ ਦਿਲ ਰੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹਰ ਪਲ ਨੇ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਚਾਹਿਆ,
ਉਹੀ ਸਿਰਫ਼ ਯਾਦਾਂ ਬਣ ਗਏ।
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਹੋਰ ਯਾਦ ਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਹੁਣ ਰੋਣ ਦਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,
ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਫਿਰ ਵੀ ਭਿੱਜ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਤੂੰ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਨੇੜੇ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਯਾਦਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਈਆਂ ਨੇ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਨਾ ਤੇਰੇ ਅਧੂਰੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਥ ਨੇ।
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੈਂ,
ਹਰ ਧੜਕਣ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
Trust Punjabi Sad Shayari on Life
ਜਿਸ ’ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋੜ ਗਿਆ।
ਭਰੋਸਾ ਵੀ ਇਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹੈ,
ਇਕ ਵਾਰੀ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜੋੜਨਾ ਔਖਾ।
ਦਿਲ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸੱਚਾ ਹੈ,
ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਭਰੋਸਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਨਾ ਮਾਣ ਕਿ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਵੇ।
ਧੋਖਾ ਉਹੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,
ਜਿਸ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਵੇ।
ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੇ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਸੀ,
ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਲੈਣਾ।
ਕਈ ਵਾਰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਭਰੋਸੇ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਭਰੋਸਾ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,
ਦਿਲ ਕਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ “ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡਾਂਗਾ,”
ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹੀ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ,
ਜੋ ਹਰ ਵਾਰੀ ਦਰਦ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਇੰਨਾ ਪੱਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਕਿ ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਿਲ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਰਦ,
ਭਰੋਸਾ ਟੁੱਟਣ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ,
ਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੋੜਿਆ।
ਭਰੋਸਾ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਬਣੇ,
ਉਹ ਦਿਲ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ ਤੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ,
ਕਿਸੇ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੀਏ।
ਕਈ ਵਾਰ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੀ ਦੋਸ਼ੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਸੱਚਾ ਸਮਝਿਆ,
ਪਰ ਤੂੰ ਵੀ ਹੋਰਾਂ ਵਾਂਗ ਨਿਕਲਿਆ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਲੱਗਦੇ ਨੇ,
ਪਰ ਟੁੱਟਣ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਪਲ।
ਦਿਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰ,
ਅਕਲ ਨੇ ਕਿਹਾ – ਫਿਰ ਤੋੜਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ,
ਉਹੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਛੁਰਾ ਮਾਰ ਗਏ।
ਦਿਲ ਦਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਟੁੱਟਿਆ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ।
ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਰਾਏ ਨਿਕਲਦੇ ਨੇ।
ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚ ਲੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਚਿਹਰਾ ਸੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੋੜਿਆ,
ਤਦੋਂ ਦਿਲ ਨਹੀਂ – ਆਤਮਾ ਰੋਈ।
ਦਿਲ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਹਾ “ਨਾ ਕਰ ਭਰੋਸਾ,”
ਪਰ ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਕੀਤਾ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਨੇ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,
ਇਨਸਾਨ ਹੱਸਣਾ ਵੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ “ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹਾਂ,”
ਤੇ ਚਲ ਕੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿਸੇ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਡਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਦਰਦ ਮਿਲੇਗਾ।
ਕਈ ਵਾਰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਵੀ ਦਿਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਛੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
ਪਰ ਦਰਦ ਉਸਦਾ ਲੰਮਾ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ “ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਲ ਰਹਾਂਗਾ,”
ਤੇ ਅੱਜ ਯਾਦਾਂ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ,
ਕਿ ਕਿਸੇ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਲੈ।
ਭਰੋਸਾ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਵੀ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੱਚਾ ਸਮਝਣਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਭੁੱਲ ਸੀ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ,
ਤੇ ਉਸਨੇ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਭਰੋਸਾ ਹਰ ਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਸੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ,
ਕਿਉਂਕਿ ਧੋਖੇ ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਨੇ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਮਝਿਆ,
ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਜਨਬੀ ਨਿਕਲ ਗਏ।
ਕਈ ਵਾਰੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਤਾ,
ਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ।
ਜਦੋਂ ਭਰੋਸਾ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ,
ਤਦੋਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬੇਮਤਲਬ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਉਮਰ ਛੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
ਪਰ ਦਰਦ ਦੀ ਲੰਮੀ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਦੇ “ਵਾਅਦੇ” ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ।
ਜਿਸ ਦਿਲ ਨੇ ਕਦੇ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ,
ਅੱਜ ਉਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਟੁੱਟਿਆ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਝੂਠਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ,
ਪਰ ਉਸਦਾ ਟੁੱਟਣਾ ਤਬਾਹੀ।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿ ਗਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਹੀ ਸੀ।
ਹੁਣ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਧੋਖਾ ਹੈ।